Stare polskie plakaty filmowe - nie ma to jak klasyka

Polska Szkoła Plakatu

Określenie to mające swoje korzenie w latach 60. XX w. używane było wobec grupy polskich artystów-plakacistów. Zajmowali się tworzeniem plakatów, których tematyka obejmowała m.in. film, przedstawienia teatralne, wystawy. Owi artyści swojej pracy zawdzięczali uznanie na całym świecie.

Plakaty te charakteryzowały się dużym zróżnicowaniem stylistycznym. Oszczędność formy, lapidarność, ironia czy nowatorskie liternictwo wyróżniały je na tle innych prac.

Niegdyś w Polsce w kinach trudno było zobaczyć plakaty z zagranicznych produkcji, które były by dosłowną kopią tego co wieszano w krajach z których film pochodził, w dużym stopniu wynikało to z braku środków na zakup oryginalnych materiałów. Tworzono je w stu procentach od postaw, nie wzorując się na pierwotnych wersjach. Artysta na postawie zdawkowych informacji o filmie komponował plakat według własnego stylu i pomysłu, dzięki czemu tworzył dzieło wyjątkowe.

Polskie plakaty do dzisiaj cieszą się dużą popularnością za granicą, przykładem może być choćby fakt, że w nie tak dawnym filmie ?Debiutanci? Mike’a Millsa ? u głównego bohatera Oliviera (Ewan McGregor) w domu wiszą trzy rodzime plakaty – Andrzeja Krajewskiego z filmu – "Siedem razy kobieta" i ?Narkotyk? oraz Marii Ihnatowicz z "Wielkiej majówki".