Choroba, lub nieprawidłowy rozwój dziecka jest dla każdego rodzica nie lada wyzwaniem. Ciężko jest stwierdzić co czują opiekunowie w chwili otrzymania niepożądanej diagnozy. Rodzice ciężko chorych dzieci powinni być przykładem dla osób przewrażliwionych, dla których zwykłe i często spotykane schorzenia stają się powodem do paniki i niepotrzebnego stresu.
Niewiedza i brak szczegółowych informacji uzyskanych od lekarza sprawiają, że nawet dysplazja stawów biodrowych
diagnozowana we wczesnym okresie noworodkowym okazuje się traumą. W podobnej sytuacji strach jest zupełnie bezpodstawny, gdyż kłopoty z biodrami dotyczą znacznej liczby noworodków. U dziewczynek wada ujawnia się sześć razy częściej niż u chłopców. Dysplazję charakteryzuje dysplastyczna panewka nieprawidłowo dopasowującą się do główki kości udowej. Wczesne wykrycie umożliwia absolutne wyleczenie. Kontrolne badanie stawów biodrowych przeprowadzane jest u każdego noworodka na terenie placówki medycznej, w której przyszedł na świat. Po około 6 tygodniach należy profilaktycznie zgłosić się do ortopedy dziecięcego. Nie należy zapominać o niezbędnym skierowaniu od lekarza rodzinnego, które umożliwi przeprowadzenie bezpłatnej konsultacji.
Pierwsza wizyta w gabinecie ortopedycznym opiera się na wywiadzie, badaniu palpacyjnym, oraz ocenie ultrasonograficznej stawów. Jeżeli lekarz nie stwierdzi nieprawidłowości, badanie warto powtórzyć w 3 miesiącu życia dziecka. Diagnoza potwierdzająca dysplazję nie musi wcale oznaczać wyroku. Niewielkie zmiany nie wymagają, bowiem żadnego leczenia. Układanie dziecka na brzuchu, noszenie w pozycji twarzą w kierunku klatki piersiowej, unikanie nagłego wyprostowywania nóg i specjalne ćwiczenia wspomagają prawidłowe kształtowanie się stawów. Dysplazja stawów biodrowych świadcząca o znacznej niestabilności polega głównie na szerokim pieluchowaniu.
Współcześnie większość lekarzy zaleca zakładanie pieluchy tetrowej, lub flanelowej na zwykłego pampersa. Innowacyjnym i funkcjonalnym rozwiązaniem okazują się otulacze sprawiające, że dziecko czuje się swobodnie i komfortowo.
W momencie, gdy szerokie pieluchowanie nie przyniosło pozytywnych rezultatów, lub zdiagnozowano nieprawidłowości o ciężkim podłożu patologicznym konieczne będzie założenie specjalnego aparatu ortopedycznego. W Polsce najczęściej stosuje się ortezy, takie jak poduszka Frejki, majtki Mittermayera-Grassa, lub szyna Koszli. Głównym zadaniem aparatów korekcyjnych jest utrzymanie nóg w odpowiedniej pozycji i kształtowanie stawu biodrowego. Sprzęt rehabilitacyjny powinien być noszony przez dziecko przez 24 godziny na dobę, zdjęcie ortezy jest możliwe jedynie w trakcie kąpania i przewijania malucha.
Badania profilaktyczne i wczesne wykrycie nieprawidłowości rozwojowych pozwalają na szybkie i efektywne wyleczenie niemowlaka. W przypadku zdiagnozowania dysplazji u starszego dziecka szanse na leczenie nieinwazyjne znacznie maleją. Nierozwaga rodziców i nie stosowanie się do zaleceń ortopedy zakończyć się może nieprzyjemnym zabiegiem operacyjnym.
Weronika Barnat
