Nie każdy przyznaje się do wiary w Boga, nie każdy lubi poruszać tematy związane z duchowością, jednak czasami warto skupić się nad swoim wnętrzem, nie ważne czy wierzymy czy nie. Książki opisujące drogę innych ludzi mogą nam znaleźć prawdziwego siebie.
Wilki dwa. Męska przeprawa przez życie
O czym mogą rozmawiać rockowy muzyk z dominikaninem? Przekonaj się sięgając po tę książkę! Tematów bowiem będzie pod dostatkiem. A przy tym nie zabraknie autentyczności, konkretów i prostoty wypowiedzi. Próżno poszukiwać tu jednak taniego moralizatorstwa. Muzyk – jako ojciec, oraz mnich – jako osoba oddana Bogu i ludziom, codziennie stawiają czoła różnym przeciwnościom losu. I nie zawsze z potyczek wychodzą zwycięsko. Rezultatem są jednak refleksje – dotyczące rozmaitych dziedzin życia – którymi postanowili się podzielić. Rozmowa ta może zainspirować czytelnika do zmian, często trudnych, lecz niezwykle potrzebnych we własnym życiu. Zostaliście ostrzeżeni. A teraz – czas udać się do księgarni!
Oby wszyscy tak milczeli o Bogu
ANNA KAROŃ-OSTROWSKA: Mam poczucie, że mówi Ksiądz o Kościele jako filozof, nie jako duszpasterz. Mówi Ksiądz o myśleniu, nadziei, prawdzie…
KS. JÓZEF TISCHNER: Cóż jeszcze? Nawet w filozofii nie zajmuje się Ksiądz problemem Boga. Czy jest to programowe Tischnera milczenie o Bogu? Oby wszyscy tak milczeli o Bogu jak ja! Mówię o tym, co widzę, a nie o tym, co sobie wymyślę, że zobaczę. Kiedy robię filozofię człowieka i staram się, żeby tego człowieka pokazać w maksymalnym otwarciu na Boga, to ja milczę o Bogu?!(fragment książki)
Rozmowy ks. Józefa Tischnera z jego uczennicą Anną Karoń-Ostrowską ukazały się już po śmierci wybitnego filozofa. Opublikowane pierwotnie w tomie Spotkanie (2003), obecnie trafiają do czytelników w poszerzonej wersji. Stąd nowy tytuł: akcent w książce pada bowiem na to, jak Tischner w swojej działalności potrafił połączyć erudycję filozoficzną z doświadczeniem drugiego człowieka i horyzontem wiary. Anna Karoń-Ostrowska – filozofka, redaktorka kwartalnika „Więź” i jedna z inicjatorek powstania Instytutu Myśli Józefa Tischnera – bardzo wnikliwie przepytuje swego nauczyciela, prosząc go zarówno o rozjaśnienie różnych kwestii filozoficznych, jak i wydobywając zeń ważne informacje biograficzne. Dowiadujemy się m.in.: dlaczego Tischner nie chciał robić kariery na zachodzie Europy, lecz wolał pozostać „filozofem Sarmatów”, które języki obce sprawiały mu największy kłopot oraz jak wyglądały jego relacje z kard. Karolem Wojtyłą i czemu nie cieszył się z jego wyboru na Stolicę Piotrową.
Któż jak nie Bóg?
Jenny je właśnie gofra z syropem, gdy jej mama dowiaduje się o skandalu. Dzwoni sąsiadka. Jenny odmówiła uznania Jezusa za swojego zbawiciela. Przy wszystkich dziewczynkach! Na obozie letnim! Kilka lat później Jenny zmienia uczelnię. Do szału doprowadzają ją fizycy rozprawiający o Bogu. Rozsądni ludzie! O Bogu! Ale gdy Jenny poznaje Joe… Cóż, sprawy nabierają nieoczekiwanego obrotu. Siedmiominutowy ślub, własna kancelaria prawna, upragniony dom i nagła ciąża, a nawet dwie – to wszystko nic w porównaniu z kryzysem egzystencjalnym. Bo po co się męczyć, skoro i tak wszyscy umrzemy? Ta przygnębiająca myśl nie daje jej spokoju. W poszukiwaniu sensu udaje się do świątyni dumania. A także do paru innych świątyń, które na szczęście nie są wyposażone w wykrywacze ateistów…
Autentyczna, wartka historia, w której każdy odnajdzie cząstkę własnych zmagań.
Książki dla każdego kto potrzebuje odrobiny zadumy. Pamiętajmy aby znaleźć chwilę dla siebie w życiu, które wciąż pędzi do przodu coraz szybciej i podarować chwilę wytchnienia swoim bliskim.
